Krantenartikelen – Fanfare bereidt zich voor op de wimpelstrijd (1978)

NEERBEEK – Dit weekeinde wordt in Helmond weer de strijd gestreden om de wimpels, de felbegeerde stukjes textiel die de tastbare bewijsstukken van de suprematie van een harmonie of een fanfare zijn. Zeven harmonie- en fanfaregezelschappen uit deze provincie binden vandaag en morgen de strijd aan met hun noordelijke concurrenten. Een van die korpsen is fanfare Sint Callistus uit Neerbeek.

Het plaatselijk gemeenschapshuis heeft de laatste maanden bol gestaan van de blaasmuziek, want de fanfare van Neerbeek heeft zich terdege voorbereid voor de grote strijd. Het is immers de eerste keer in het bijna 40-jarig bestaan van Sint Callistus dat dit gezelschap deelneemt aan de Nederlandse kampioenschappen. De spanning is in het dorp ten top gestegen, want – zeg nou zelf – een wimpel, dat is toch de mooiste decoratie in je prijzenkast.
De laatste jaren ging het eigenlijk niet zo best met de fanfare van Neerbeek. Op bondsconcoursen werd weliswaar af en toe een eerste prijs behaald, maar dat gebeurde met de hakken over de sloot, zodat er nooit een promotie naar een hogere afdeling uit het”blaasvuur” gesleept kon worden. Daar kwam verandering in toen Hein Boermans uit Voerendaal de dirigeerstok in Neerbeek kwam hanteren. Hij bracht het enthousiasme terug in de Callistusgelederen, en het ging weer – om in muziektermen te spreken – “crescendo” met de fanfare.

De kroon op 2 jaar keihard werken werd op 2 oktober 1977 op het bondsconcours te Borgharen gezet, want toen sleepte het korps in de afdeling uitmuntendheid met 307 punten een eerste prijs met promotie naar de ere-afdeling in de wacht. Enkele weken later barstte in Neerbeek de feestvreugde pas goed los, toen het bestuur van de R.K. Limburgse Bond van Muziekgezelschappen kond deed van de blijde tijding dat Sint Callistus het afgelopen jaar de beste concoursprestatie in de afdeling uitmuntendheid (fanfare) had geleverd, wat automatisch afvaardiging naar de Nederlandse kampioenschappen betekende.

Repetitie
Als we deze week een repetitie van de fanfare in het gemeenschapshuis bijwonen, is de spanning voor het grote gebeuren in Helmond duidelijk voelbaar. Terwijl bestuursleden en andere belangstellenden aandachtig de verrichtingen van het korps gadeslaan, turen de muzikanten – waaronder erg veel jong grut – gespannen van de partituur naar de dirigent en van de dirigent naar de partituur. Hein Boermans die het korps volledig naar zijn dirigerende handen weet te zetten, kan tevreden zijn, De muziek “staat” als het ware, Instrumentaal gefluister bij een “dubbele piano” en magistraal kopergeschal bij een “forto”. Perfectionist als Boermans is, is hij niet gauw 100 procent tevreden.

Afvallen
Na de repetitie, als de muzikanten de spanning van de repetitie in het café van het gemeenschapshuis met een koel glas bier wegspoelen, vragen we Hein Boermans wat zo’n wimpelstrijd voor hem betekent. Aangezien de musicus uit Voerendaal met diverse Limburgse korpsen al 5 wimpels in de wacht heeft weten te slepen, zou men verwachten dat de deelname aan de landskampioenschappen voor hem een routinezaak is geworden. Niets is echter minder waar,

Boermans: “Deelname aan de landskampioenschappen brengt voor een dirigent altijd een enorme spanning mee want je staat dan midden in de kijker van de muziekwereld in Nederland. Ik ben de afgelopen weken ongeveer 5 kilo afgevallen. Telkens als ik aan de landskampioenschappen deelneem moet ik een nieuw kostuum kopen, bij wijze van spreken.”

Spanning
Fanfare Sint Callistus telt 46 muzikanten, waarvan er 25 jonger zijn dan 18 jaar, met Gerard Sproncken – die bugel blaast – als de benjamin van het korps. De vraag die bij deelname aan de landskampioenschappen rijst is: heeft zo’n stukje textiel, dat eenwimpel toch in feite maar is zoveel waarde voor een korps dat men zich maandenlang bij wijze van spreken de longen uit het lijf blaast om maar kampioen van Nederland te worden? worden? Zo’n bij na spartaanse voorbereiding gaat met name de jeugdleden niet in de kouwe kleren zitten. Voorzitter J. Keulers geeft toe dat zeker de laatste weken enorm veel inzet van de muzikanten werd geëist. Extra partijrepetities voor de diverse kopersecties, en deze week elke avond een
korpsrepetitie. Voorwaar geen peuleschil. Keulers: “De mensen hebben de laatste weken in
grote spanning geleefd, en toen knapten ook een paar jonge muzikanten af. Dan kwamen er tranen, en dan moest er gesust worden. Ook vroegen ouders wel eens of het niet allemaal te veel werd, want de dirigent gaat de jongens flink aan de jas, om het zo maar eens te zeggen.
Deelname aan de landskampioenschappen en is natuurlijk niet iets waar je elk jaar naar
moet streven Dan ga je er kapot aan.

Deelname aan de landskampioenschappen kost een muziekkorps niet alleen veel zweetdruppels, doch ook veel geld. Wat die zweetdruppels betreft, zegt secretaris W. Jacobs: “De muziek is op het ogenblik geen ontspanning meer maar spanning.”
En wat de financiën betreft, die bezorgen het bestuur zweetdruppels. Niet van inspanning doch van zorgen. “Zodra bekend wordt dat je deel mag nemen aan de landskampioenschappen
dan begint het geld te rollen, want dan worden muziekinstrumenten die niet meer zo best van kwaliteit zijn vervangen door nieuwe, die vaak duizenden guldens per stuk kosten. Je moet nu eenmaal perfecte muziek brengen, want anders kun je de wimpel wel vergeten, en goede muziek maak je alleen op een goed instrument. De extra repetities kosten extra honorarium voor de dirigent en extra zaalhuur. Daarnaast kun je de muzikanten niet dag in dag uit laten
repeteren zonder ze een glas bier aan te bieden En dan natuurlijk nog de bussen naar
Helmond. Als je dat allemaal moest betalen van de subsidies die je krijgt van gemeentewege dan kon je het korps wel op doeken Gelukkig hebben wij een damessupportersclub en comité van bijstand, die a1le mogelijke activiteiten ontplooien om geld bijeen te krijgen voor de fanfare. In verband met de kosten die voor Helmond gemaakt moeten worden verkopen de damessupporters bijvoorbeeld tosti’s tijdens kienavonden. Die steun is natuurlijk ook een enorme stimulans voor de fanfare. Daarom zeg ik maar zo: de goede geest in de vereniging is belangrijker dan de wimpel”, aldus secretaris W. Jacobs.